zaterdag 5 juni 2021

De veertiende keer via WhatsApp onze maandelijkse bijeenkomst.

PROJECT VAN DE MAAND

VIER JAARGETIJDEN PROJECT
waarbij het thema voor deze maand werd:
LENTE
met de
OPDRACHT
maak een boekje of een bandontwerp passend bij het thema,
gebruik 1 kleur in verschillende nuances.


Deze opdracht is door iedereen anders geïnterpreteerd, zodat er diverse van de opdracht afwijkende ontwerpen tevoorschijn zijn gekomen.

Corrie associeerde lente met de kleur groen in al zijn nuances, van licht tot donker. Zij maakte twee boekjes,
eerst eentje als een collage en het tweede identiek, maar als een kleurenkopie, omdat die strakker en gladder uitgevoerd kon worden.
Voor de vulling van de pagina’s scheurde zij motieven uit tijdschriften, o.a. uit de Kampioen en gebruikte zij sitspapier in tinten groen voor diverse patronen.
Het omslag van het originele boekje is op aquarelpapier met sjablonen bewerkt. Het omslag van het tweede boekje is niet gekopieerd omdat die omslag dubbel is en dus veel te lang voor een kopie.
Aan elkaar plakken was een optie geweest, maar toch heeft Corrie ervoor gekozen deze omslag van karton te maken en ook met de sjablonen in allerlei groenen te bewerken.


 

 

Lenteboek van Corrie

Eline vond fris groen ook symbolisch voor de lente en ontwierp dus haar lenteboek eveneens in tinten groen.
De platten bekleedde zij met Zaansch Bord en versierde die met Staphorster stipwerk.
De manier van binden had zij ontdekt op internet bij Henry Hebert.
https://henryhebert.net/2010/09/29/ethiopiancoptic-bindings
Op https://www.paperiaarre.com/blog?category=my%20tutorials staat een uitleg van deze binding.

De Finse boekbindster Kaiija Rantakari van Paperiaarre (https://www.paperiaarre.com) legt op haar zeer informatieve site duidelijk uit waarom je bij de Koptische binding door de zijkant van het bord moet naaien en niet eromheen. Deze binding zou volgens haar uiteindelijk een stevigere verbinding geven dan de gewone koptische binding.


Duidelijk is op deze foto te zien
dat Eline door de zijkanten van het bord naaide,
zoals Kaiija Rantakari aangeeft.
. 
Lenteboek van Eline.

De sjablonen die Eline gebruikte
voor het Staphorster Stipwerk
zijn van doosjes waar koffiecupjes inzitten.


Ik associeer lente met de kleur geel. Dus zocht ik allerlei papier in kleurnuances van geel om band en boekblok mee te maken.
Op meubelleer plakte ik met pva propjes geel van servettenlaagjes in allerlei tinten. Toen het hele stuk vol was, tamponeerde ik de propjes met verdunde pva en legde het daarna met een plastic vel erop een nacht in de pers. Er kwam een mooi glad stuk leer tevoorschijn. Schuren was niet nodig.
De randen van dit bewerkte leer heb ik op de bordschaar gesneden en afgewerkt met Washi-tape.
Op Pinterest vond ik een tulp om te maken met irisvouwen. Dat dus gedaan met allerlei kleuren geel gekleurd papier, in eerste instantie zonder omgevouwen randje papier.
Met Art Podge lijmde ik de tulp op het leer en bestreek het ook met deze Art Podge.
Vervolgens weer met plastic vel in de pers. Maar dit keer was ik veel te snel met het wegnemen van het geheel uit de pers en trok met het verwijderen van het plastic vel zowel tulp als onderliggende gele propjeslaag gedeeltelijk van het leer weg.
Dus weer opnieuw het leer beplakt met stukjes en propjes met ecoline gekleurd vloei en in de pers laten drogen met plastic erop.
De tulp moest ook opnieuw gemaakt worden en dit keer vouwde ik de randjes van het papier wel om, hetgeen een mooier resultaat opleverde.
Met verdunde pva lijmde ik daarna de tulp op het gedroogde voorplat, evenals het woord ‘lente’, dat ik ponste uit een goud bonbonkartonnetje. Vervolgens legde ik het gehele voorplat met plastic vel erop de hele nacht in de pers.
Het boekblok had ik intussen gevouwen en gesneden uit diverse kleuren geel printerpapier.
Op het eerste en laatste katern naaide ik een dubbel schutblad, waarvan ik daarna de bladen op elkaar plakte omdat ik alleen de gele kleur van het papier wilde zien én omdat ik de ene helft van het schutblad niet als dekblad tegen de binnenkant van de band wilde plakken. Maar ik wilde wel een overgang van band naar boekblok in de vorm van een vliegend schutblad.
Daarna heb ik de drie katernen met een cahiersteek door de rug van band en katern genaaid.
De katernen heb ik gevuld met foto’s van gele lentebloeiers en met teksten over de lente, o.a. met fragmenten uit De Mei van Herman Gorter”.

 


Lenteboek van Ine.

Fem kwam tijdens haar zoektocht naar de vier jaargetijden op internet een quilt tegen met 4 bomen. Die inspireerde haar om deze boom in lentetooi te maken. Uit een eigen gemarmerd papier heeft zij allemaal wybertjes gesneden. Vervolgens creëerde zij van deze wybertjes, in een bepaalde volgorde, het gebladerte. Het boekje is 11x11 cm en 1,5 cm dik”.
 
Lenteboek van Fem.


Annemiek is ieder voorjaar weer gefascineerd door de bomen die van kaal veranderen naar een volle kroon met bladeren. Ze houdt van dat frisse groen dat je uit die kale takken ziet komen.
In het boekje over de lente wil ze dat proces laten zien:
blaadjes, gemaakt met een kleine perforator uit verschillende soorten en kleuren origamiblaadjes, die gelijmd zijn op de kale boom, geknipt uit kraftpapier.
Dit zit per bladzijde tussen twee lagen witte tule, om de fijne, tere situatie te benadrukken.
De tule zit tussen 2 lagen 1 mm dik wit karton, waarin een rond passepartout is uitgesneden.
De tule loopt door als verbinding naar op elkaar gelijmde repen met de tule ertussen.
Aanvankelijk was het haar bedoeling er een Japanse binding van te maken, maar uiteindelijk vond ze het strakker om de repen op elkaar te lijmen.
Het omslag van 300 grams bord lijmde zij op de rug aan de inhoud, om de ronde gaten met de tule te beschermen. Zo werd het ook mogelijk om een titel op de rug te zetten.
Het boekje heeft 8 pagina’s van 15 x 15 cm, inclusief tulen tussenstuk en repen: 15 x 18 cm.
Het is 1,8 cm dik.
 
 


Lenteboek van Annemiek.


Coby is ook heel ver buiten de opdracht gegaan. Niet in één kleur en verder denkend wat de lente voor haar betekent! Lente is voor haar één grote explosie van boom- en bloemenpollen, waar ze erg allergisch voor is.
Maar lente is ook het ontstaan van kleuren, mooie frisse kleuren.
Al denkend hoe ze dit kon verwerken, kwam ze op explosie.....exploding......exploding box.
   
 
 
Lente-exploding-box van Coby.


HUISVLIJT

A: Vouwwerk à la Alisa Golden
en
B: Borduurwerk op jute als opgezet plat

ad. A: Vouwwerk à la Alisa Golden
Fem heeft alle objecten gevouwen van hoofdstuk 5, Scrolls & Accordions,
uit Making Handmade Books van Alisa Golden.
Ik maar een enkel item.


1.
Diverse scrolls,
de traditionele Chinese opgerolde boekvormen.
Beschreven op pagina’s 103 t/m 107.
   
Hand and hanging Scroll
van Fem.
 
Double Scroll
van Fem.

2. Accordion Folded Books van pagina’s 108 t/m 120.
Accordion Fold Book (pag. 108) met leuzen van Loesje.

van Fem.

The Miniature Tabbed Accordion (pag. 109)
met van kop naar staart verlopende pop-ups.

van Fem.

van Ine.

The Layered Accordion Book (pag. 110)
met 3 dubbele lagen papierstroken die in de dalvouw op elkaar genaaid worden.


van Fem.

van Ine.

The Accordion with Pockets (pag. 112)
gemaakt van twee lange stroken die aan elkaar gelijmd worden
en waarbij aan de onderkant een deel omgevouwen wordt.
Er wordt genaaid in de dalvouwen om de zakjes te vormen.
Fem heeft de ‘pockets’ gevuld met recepten op kaartjes.
Ik heb een extra blauwe strook meegevouwen waarvan ik zakjes aan de achterkant gevormd heb,
zodat een dubbele laag zakjes ontstond, zowel vóór als achter.
Als platten lijmde ik vóór en achter een bloemenkarton op de strook.

Accordion with signatures
(pag. 114)
met katernen die aan de bergvouwen genaaid worden.

Fem maakte een eenvoudige uitvoering in vorstelijke kleuren.
Omdat er rondom haar uitbundig gevlagd wordt en ze tig keren langs paleis Soestdijk fietst,
kreeg ze inspiratie voor dit 'vorstelijk' boekje.
Omslag en harmonica vormde zij uit één stuk oranje karton.
 
Ik heb van een gelliprint een harmonicarug gevouwen en op de uiteinden een bekleed dun bord gelijmd.
Aan de binnenkant het bord tegengeplakt met een gelliprint.
Van overige gelliprints heb ik enkelvoudige katernen gemaakt en die op de bergvouwen genaaid.
De titel heb ik via een sjabloon met een brushpen aangebracht.

Back-to-back Accordion Book ( pag. 115 t/m 117):
gemaakt van twee stroken papier,
die samen als harmonica gevouwen en in de dalvouwen aan elkaar genaaid worden
om vervolgens weer uit elkaar getrokken worden zodat er kubusvormen ontstaan.
Op de voor- en achterkanten worden dan platten aangebracht
die door Fem in het midden gevouwen zijn in de vorm van het geheel
en die ik recht gelaten heb.
Dit ‘boek’ is ook op de site van Kaiija Rantakari van Paperiaarre te zien!
https://www.paperiaarre.com
 
van Fem. van Ine.

Back-to-back Accordion Book with tunnel ( pag. 117 t/m 119):
volgens hetzelfde principe als bovenstaand accordion book
maar nu met uitgesneden ramen in de dalvouwen.
 

van Fem.

The Circle Accordion
( pag. 119/120 ):
met tot harmonica gevouwen katernen die onderling én met de band
met washi tape aan elkaar bevestigd zijn.
 
van Fem.

ad. B: Borduurwerk op jute als opgezet plat

Omdat één van de dames, die af en toe bij me komen om te leren boekbinden, graag met borduurwerk op jute een band wilde maken, ben ik eerst zelf gaan experimenteren met dit materiaal. Zij had in nr. 47 van Creatief met kruissteek uit 1995 dit voorbeeld gevonden en dat hebben we als uitgangspunt gebruikt.

 
voorbeeld uit Creatief met kruissteek nr. 47 boek van Ine.

De kleuren heb ik aangepast en het middengedeelte ben ik zelf gaan bedenken door te spelen met kleuren groen om takjes weer te geven en een patroon van rozen aan te passen.
De band heb ik gemaakt à la Cambras 2e methode van de Bradel Binding, op uitzondering van het achterplat na. Dat is niet opgezet, maar één geheel met het gedeeltelijke voorplat. Het bruine buckram heb ik tot een gedeelte op dat voorplat door laten lopen.
Het op te zetten voorplat wilde ik watteren en heb daar een stuk afgedankt Leifheit strijkplankovertrek voor gebruikt. Dat kon ik gemakkelijk op het bord lijmen vanwege het gemetalliseerde oppervlak.
Vervolgens bracht ik langs de rugrand een reepje bruin buckram aan en lijmde daarop de zelfkant van het jute langs de rug, zodat nog een smal reepje buckram te zien was.
Daarna spoot ik de binnenkant van de nog ruim uitstekende randen met Crackfree strijkspray in (na boek en tafel goed bedekt te hebben met antiplakpapier) en liet alles een nacht drogen.
Dat had ik met een proeflapje uitgeprobeerd en dat gaf een stevig resultaat. Dat was nu ook zo met deze randen, die kon ik de volgende dag goed, zonder dat ze alle kanten oprekten, op de juiste breedte afsnijden en omvouwen om het bord om ze op de ingelijmde bordranden vast te zetten.
Tenslotte heb ik het gedeelte tussen de inslagen opgevuld met dun karton om een vlakke ondergrond te krijgen voor het opplakken van het dekblad.
De hoeken van de ingeslagen jute langs de voorsnede heb ik extra ingesmeerd met wat pva.
Het experiment vond ik geslaagd!

HET VIER JAARGETIJDEN PROJECT
wordt vervolgd met
ZOMER